Een kip is echt een sociaal dier dat leeft in groepjes
van een haan, enkele hennen en kuikens. In deze groep heerst er een natuurlijke
rangorde. De dieren kennen elkaar en respecteren de sterkste in de groep. De
haan verdedigt zijn territorium tegen indringers en waarschuwt voor gevaar. Hij
lokt de hennen naar voedsel en naar een slaapplaats. Kippen hebben voldoende
ruimte nodig om te kunnen bewegen en de vleugels uit te slaan. Als je tegenwoordig
als kip zo leeft dan ben je een echte gelukskip.
Wereldwijd worden er elk jaar zo’n zeventig miljard
landbouwdieren verbruikt voor hun vlees, eieren en melk. Naar schatting leeft
70% van hen in zogenaamde intensieve systemen. De volle geautomatiseerde
stallen hebben niet zoveel meer weg van de traditionele boerderij. Het is
echter de goedkoopste manier om de hoogste productie te verkrijgen. Dat het
makkelijk is voor de boer is een feit. Dat het ten koste gaat van het welzijn
van de dieren en het milieu nemen we graag voor lief.
Een kip
zit vijftig dagen met gemiddeld vijftigduizend andere kuikens in zo’n
kippenflat. In die vijftig dagen wordt het een groot kuiken. Deze kip is
genetisch gemanipuleerd en gevoerd met maïs, groeihormoon en antibiotica. Na
vijftig dagen gaan ze in de vrachtwagen naar het slachthuis. De slacht verloopt
volautomatisch via lopende banden. Zo’n slachtlijn kan veertienduizend kippen
per uur verwerken. Het is dus een grote kippenvernietigingsfabriek. Het
kippenvlees verblijft daarna gemiddeld jaren in koelcellen voordat de kip in de
supermarkt komt. De kip wordt vervolgens met water geïnjecteerd om meer gewicht
te krijgen. De kiloknaller is geboren en de kip is voor u gedood. Bij andere
dieren is het al even slecht gesteld. Dieren horen in de vrije natuur rond te
lopen, ze horen hun natuurlijke voeding te eten en op een normale manier te
bewegen. Goed vlees is dan veel eiwit en weinig vet. Ga maar na, beweging is
spier en stilstand is vet. Goed vlees is dus eigenlijk alles wat rent, vliegt,
zwemt en springt. Dit bio-industrievlees heeft dus ook voor ons
gezondheidsnadelen. De groeihormonen, antibiotica en bijstoffen belasten ons
ontgiftingssysteem enorm, bovendien krijgen we maar weinig eiwitten
aangeleverd. Het is dus aan ons mensen om hier wat mee te doen. Uiteindelijk
bepalen we zelf wat er in de schappen te vinden is. Gaan we over op biologisch
of houden we deze zieke industrie in stand. Wordt het niet tijd dat deze
bio-industrie zelf een spuitje krijgt of steken we onze kop gewoon weer in het
zand.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten